Wśród prezentowanych w serii
Samoloty Pasażerskie Świata są zarówno maszyny kultowe, których historia i
wygląd szeroko znane są opinii publicznej. Znajdują się też maszyny, które nie
zdobyły sobie uznania w społeczeństwie, a czasem nawet u szerokiego grona
sympatyków lotnictwa. Czterosilnikowy Douglas DC-4 zajmuje miejsce pośrednie. Po
zaliczonym falstarcie modelu DC-4E, zbyt skomplikowanego i drogiego jak na potrzeby
i możliwości linii lotniczych w końcu lat trzydziestych, powstał projekt prostszego
czterosilnikowego, dalekodystansowego samolotu pasażerskiego. Sukces rynkowy i
masową produkcję wymusiła druga wojna
światowa, podczas której noszące wojskowe oznaczenie C-54 Skymaster samoloty
doskonale sprawdziły się w przewozie ludzi i ładunków na duże odległości, w tym
przez Atlantyk i Pacyfik tworząc powietrzny most USA z frontami wojny. Po
wojnie samolot wszedł na rynek cywilny, gdzie posłużyły do uruchomienia
licznych długich, w tym międzykontynentalnych tras. Z rynku cywilnego DC-4 względnie
szybko został wyparty przez nowsze konstrukcje, w tym swojego starszego brata
DC-6 z ciśnieniową kabiną. Kolejny most zbudowany przez Skymastery, wespół z
innymi maszynami, połączył odcięty od reszty świata przez Rosjan Berlin
Zachodni z lotniskami na terenie zachodnich Niemiec. Ponad 220 Skymasterów
przejęło na siebie główny ciężar mostu. Ostatnim mostem zbudowanym przez DC-4
było połączenie promowe Wielkiej
Brytanii z kontynentem przez przebudowane do wersji combi nazwanej Carvair.
Nowa, przebudowana przednia część kadłuba z charakterystyczną kabiną uniesioną
ponad linię kadłuba i drzwiami ładunkowymi w nosie pozwoliła na jednoczesny
transport zamożniejszych pasażerów wraz z ich samochodami lub ładunków o dużych
rozmiarach. Zasłużony wkładem w zwycięstwo Aliantów w II wojnie światowej oraz
budową kolejnych powietrznych mostów Douglas DC-4 i jego historia są warte przybliżenia
sympatykom lotnictwa.
Trzydziesty zeszyt Samolotów Pasażerskich Świata zaczyna
się od wpadki redakcyjnej - na rozkładanej części okładki pomylono strony, tak,
że zdjęcie DC-4 jest po połowie na jej zewnętrznej i wewnętrznej stronie. Dalej
jest jak zwykle interesująco pod względem wiadomości i materiału zdjęciowego.
Prezentowana tym razem linia to Skyclass Aviation
Błędów i niedociągnięć jest mało. Nie
ma sensu pisanie "ok. 1052 kg".
"O ile w roku 1926 firma
sprzedała sześć płatowców ... to już w 1926...", str. 7; 22 sztuki, a nie
sztuk, str. 30; "Silnik o pojemności 32,8 l każdy ...", str. 55.
Ogólnie zeszyt dobry, na ocenę
dobry plus.
Bondaryk P., Petrykowski M.
Samoloty
Pasażerskie Świata
Tom
30, DC-4
Edipresse Polska S.A.
64 strony, w miękkiej oprawie.
Liczne zdjęcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz