PZL P.7  dobry myśliwiec, pięć lat przed wrześniem 1939

Dzisiaj pozwolę sobie zacząć od odrobiny prywaty. Otóż ten właśnie wpis jest wpisem jubileuszowym. Setny już raz dzielę się z Wami swoimi opiniami i spostrzeżeniami. Jak zapewne widzicie tematyka ewoluuje w stronę recenzji czasopism i książek lotniczych, co spowodowane jest z jednej strony aktywnością czytelniczą, z drugiej brakiem czasu na częstsze przygotowanie materiałów o innej tematyce. Może kiedyś uda mi się nadrobić zaległości.

Po raz drugi w serii 100 lat polskich skrzydeł otrzymujemy do rąk tomik autorstwa W. Mazura. Przyznam, że po poprzednim opisującym Karasia sięgałem po niego z dużą rezerwą, wręcz niechęcią. Generalnie znalazłem to, czego się spodziewałem, chociaż najbardziej nielubiane przeze mnie rzeczy zostały nieco stonowane. Chodzi głównie o mazurzenie czyli język, którym pisany jest tekst pełen (pseudo?) naukowego zadęcia oraz nacisk położony na kwestie formalne i finansowe związane z projektowaniem, produkcją i eksploatacją opisywanych w zeszycie samolotów. W porównaniu z tomikiem nr 2 tekst jest bardziej przystępny dla czytelnika popularnego, szukającego wiedzy podstawowej, a nie wywodów na temat zawiłości polityczno-ekonomiczno-wojskowych Drugiej Rzeczypospolitej. Nie można jednak zaprzeczyć stwierdzeniu, że zawarte w tomiku informacje są naprawdę interesujące. Ponownie pojawia się problem poprawności zapisu typu - PZL P.7, PZL.7 czy PZL P-11. Wydaje się, że ten ostatni, stosowany w tekście jest najmniej poprawny.

W tekście doszukałem się kilku błędów. Nie wiem, w jaki sposób próba statyczna tylnej części płatowca mogła potwierdzić przekroczenie masy płatowca o 250 kg, str. 9; Zapis o umieszczeniu kolektorów spalin na rurach wydechowych, str. 11, też wydaje się błędnym; Zawias części przyskrzydłowej lotki wprawia w zakłopotanie, o którym zawiasie jest mowa, str. 24; " ... będące w posiadaniu przez ...", str. 59. Totalną porażka jest tabela z danymi technicznymi samolotu na str. 59, gdzie dla różnych wersji P.7 podano bardzo interesujące dane: długość 2,69 m, wysokość 6,985 m, powierzchnia nośna 6,985 m², masy 17,22 i 13 kg. Ktoś w redakcji to w ogóle sprawdził?

Do szaty graficznej serii już się przyzwyczaiłem, nie jest zła. Niestety problemem nadal są zdjęcia, jak na dzisiejszy poziom techniki obróbki zdecydowanie za słabe. Jeszcze gorzej jest z reprodukcjami dokumentów. Zamieszczony na stronie 24 dokument prezentujący dane techniczne samolotu w takiej formie nie miał prawa się pojawić, gdyż stanowi to jawna kpinę z czytelników. Jego czytelność jest żadna! Co ciekawe w tomie 79 Wielkiego leksykonu uzbrojenia jest on znacznie bardziej czytelny. 

O schematach ze stron 42 i 43 lepiej nie wspominać. W kwestii opracowania graficznego zdjęć i dokumentów wydawnictwo się znacząco uwstecznia. Co do zdjęć to w WLU są one znacznie lepszej jakości oraz ciekawiej dobrane. W bieżącym tomiku czasem trąci nudą, jak na stronach 48-55, gdzie zamieszczono pięć różnych ujęć wraku płatowca z nr 9 wykonanych na lotnisku Kraków-Czyżyny. Nie było innych zdjęć?

Ogólnie tomikowi wystawiam ocenę dostateczny z bardzo małym plusikiem.

Mazur W

100 lat polskich skrzydeł
Tomik 4, PZL-11
Edipresse Polska S.A.
64 strony, w miękkiej oprawie.
Liczne zdjęcia.

Powiązane wpisy:

100 lps t.1 F-16
100 lps t.2 PZL-23
100 lps t.3 Mi-24
100 lps t.5 MiG-29
100 lps t.6 PZL-37
100 lps t.7 PZL-11
100 lps t.8 MiG-21
100 lps t.10 Mi-8
100 lps t.12 CASA C-295M
100 lps t.13 Su-22
100 lps t.15 PZL-130
100 lps t.17 C-130
100 lps t.18 MiG-15 
100 lps t.20 Su-7
100 lps t.21 Mi-14
100 lps t.24 Leonardo M-346 Bielik
100 lps t.26 Jak-23
100 lps t.29 TS-11 Iskra
100 lps t. 30 MiG-17
100 lps t. 32 Ił-28
100 lps t. 33 MiG-19
100 lps t. 37 I-22 Iryda - polska(bez)nadzieja
100 lps t. 40 SM-1 - prekursor
100 lps t. 41 MiG-23 - niedoceniony
100 lps t. 43 Mi-2 - Czajnik do wszystkiego
100 lps t. 45 TS-8 Bies - najbardziej polski 
100 lps t. 48 An-2 - ulubiony pterodaktyl
100 lps t. 49 PZL W-3 Sokół - śmigłowiec do wszystkiego
100 lps t. 50 An-26 - dobry samolot
100 lps t. 51 Black Hawk - śmigłowiec symbol
100 lps t. 52 Su-20 – typ przejściowy
100 lps t. 54 Ił-14 – lepsza kiła niż skok z Iła
100 lps t. 55 SH-2G Seasprite – polskie lotnictwo pokładowe w całej okazałości
100 lps t. 57 An-28/M28 - gorzki sukces
100 lps t. 59 i 62 Jak-11 i Jak-18 - samoloty szkolno-treningowe Jakowlewa
100 lps t. 63 SW-4 - marketingowa porażka do kwadratu
100 lps t. 66 Jak-12 - samolot prawdziwie wielozadaniowy

100 pls t. 69. SBLim-2Art - ostatni Mohikanin