Embraer E-Jet, Samoloty Pasażerskie Świata t.5

Historia zakładów Embraer trochę mnie wkurza. Dlaczego? Na pewnym etapie, lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte XX wieku, przemysł lotniczy Brazylii był na zbliżonym lub nawet niższym poziomie do naszego. Po nieco ponad trzech dekadach Brazylijski Embraer jest liderem produkcji lotniczej w Ameryce Południowe, jednym z dwóch czołowych graczy na rynku samolotów komunikacji regionalnej, wprowadzającym właśnie do produkcji własny duży samolot transportowy. A co u nas? Tylko produkcja podzespołów i montaż lotniczej drobnicy, bez własnych konstrukcji i szans na ich powstanie. Jak na ironię nasz PLL LOT lata już drugą generacją odrzutowców pasażerskich Embraera, której był pierwszym użytkownikiem.

Abstrahując od mojej "gorzkiej" sympatii dla producenta samolotów z kraju kawy należy stwierdzić, że samoloty z rodziny E-Jet zasłużyły sobie no tomik w serii Samoloty Pasażerskie Świata. Czy na taki właśnie Tomik, trudno powiedzieć. Tekst rozpoczyna opis sytuacji w sektorze odrzutowców komunikacji regionalnej w ostatnich dwóch dekadach XX wieku. Sytuacji w której kilku znaczących graczy nie odniosło sukcesu (BAe 146/Avro RJ, Fairchild-Dornier 728 Jet, Suchoj Superjet 100, Boeing B737-700 czy Airbus A318), a rynkiem podzielił się Embraer z Bombardierem i jego rodziną CRJ. W dalszej części znajdziemy krótką historię Embraera oraz opis prac koncepcyjnych i rozwoju konstrukcji nowej rodziny samolotów pasażerskich. Dalej znajdujemy opis konstrukcji oraz historię jej wprowadzenia na rynek z opisem problemów "wieku dziecięcego", które w szczególności dotknęły pierwszego użytkownika - PLL LOT. Do tego kilka zdań o pierwszym, a także innych użytkownikach, nieco o wersji dyspozycyjnej/VIP oraz dane techniczne. Ponownie przystępnie napisany tekst, choć z kilkoma różnego rodzaju błędami. Autorowi "uciekła" cała dekada na stronie trzeciej "na przełomie 1990 i 2000 roku" i ciągle pozostaje przy układzie "dolnopłatu" (s. 8), a "... dwa towarzystwa rozważają możliwość zakupu 30 maszyn tego typu..." - zarzuconego, niezrealizowanego Starlinera (s. 11). Problem stwarzają też maszyny rosyjskie. Samoloty Suchoj Superjet po za Rosją użytkują w największej liczbie meksykańskie linie Interjet, co Autor subtelnie przemilcza (s. 10). Z kolei aktualne oznaczenie nowego rosyjskiego samolotu pasażerskiego to MS-21 zamiast MC-21 (s. 50).

Bez sensu jest akapit na s. 53, w którym Autor myli etapy badań s prototypami "Pierwszy etap badań w locie był wykorzystywany do prób ..."

Jeszcze słabiej wygląda strona redakcyjna.

Po pierwsze niektóre podpisy do zdjęć zostały powtórzone lub raczej po prostu bezmyślnie skopiowane: s. 18 i 19; 43, 45, - takie same podpisy pod dwoma zdjęciami,  

Jeszcze gorzej jest na s. 46, gdzie podpisy nie mają nic wspólnego z obrazem.

Bałagan widać także w tabeli z danymi technicznymi (s. 62 i 63). W trzech przypadkach brakuje jednostek, a w jednym wypadku (kN) jest umieszczona w niewłaściwym wierszu.

Do tego jeszcze literówki i "przeklejenia": CR J100 (s. 7),  "Zdecydowano że E2 otrzymają one nowe skrzydła" (s. 49).
Zdecydowanie najsłabszy, niedopracowany numer. Pozostaje mieć nadzieję, że to tylko wypadek przy pracy, a nie stała tendencja.

Samoloty Pasażerskie Świata

Tom 5, Embraer 170/175/190/195
Edipresse Polska S.A.
64 strony, w miękkiej oprawie.
Liczne zdjęcia.

Powiązane wpisy:
Samoloty pasażerskie świata t.1 początek
Samoloty pasażerskie świata t.2 A380
Samoloty Pasażerskie Świata t.3 _ zmierzyć się z legendą Dakoty
Samoloty Pasażerskie Świata t.4. ATR-y