lot-nisko: Boeing 757 – smukły niszowiec

Pomimo zbudowania ponad tysiąca egzemplarzy Boeing 757 jest w Polsce raczej mało znany, gdyż z racji swojej wielkości oraz osiągów, w wersji pasażerskiej jest raczej rzadkim gościem na polskich lotniskach. Nie jest też jak np. JumboJet czy Concorde samolotem kultowym, tym bardziej, że znaczną cześć floty stanowią maszyny towarowe. B757 jest największym wąskokadłubowym - posiadającym jedno przejście miedzy rzędami foteli, dwusilnikowym samolotem pasażerskim, zajmującym miejsce pomiędzy najmniejszymi aerobusami (B767, A310), a największymi wersjami mniejszych wąskokadłubowców (B-737-900, A321). Zmonopolizowanie tej niszy rynkowej przyniosło maszynie niekwestionowany sukces rynkowy, choć z drugiej strony poważnie ograniczyło jego skalę. Powstały na początku lat osiemdziesiątych samolot na pewno wart jest bliższego poznania, co umożliwia piętnasty już tomik Samolotów Pasażerskich Świata.

Jak zwykle bogato ilustrowany ciekawymi zdjęciami tekst zawiera wprowadzenie dotyczące genezy konstrukcji oraz budowy i badań prototypów. Dalej omówiono historię użytkowania samolotów, wspominając także o wersjach wojskowych i samolotach doświadczalnych. Podstawowy tekst kończy zwięzły, zrozumiały opis techniczny konstrukcji wraz z tabelą zawierającą podstawowe dane poszczególnych wersji samolotu. Jako „wypełniacz” zamieszczono bardzo ciekawą i mało znaną historię linii lotniczych Islandii. Przyznam, że coraz bardziej przekonuję się do tej części zeszytów, znacząco rozszerzającej wiedzę o liniach lotniczych i budowie samolotów pasażerskich w ujęciu ogólnym.

Co do poziomu tekstu, to jak zwykle dla duetu Bondaryk/Petrykowski jest on wysoki, a jednocześnie bardzo przystępny.

Redakcyjnie dopatrzyłem się tylko braku spacji przy podpisie rysunku na str. 11. Już myślałem, że będzie numer prawie idealny, a tu na stronie 55 system TCAS (ang. Traffic Alert and Collision Avoidance System) określony jest jako „Urządzenie ostrzegające o możliwości kolizji z ziemią”. Drugi czysto matematyczny błąd pojawił się na str. 63, gdzie po stwierdzeniu, że w 2017 roku we flocie Icelandair było 30 Boeingów 757, wyliczone jest 31 egzemplarzy.

Ogólnie tomik naprawdę dobry, choć do ideału jeszcze trochę zabrakło.